Camaque

Met een uur vertraging( frans had even alles in rep en roer gezet omdat zijn portefeuille weg was, die hij dan een uur later nadat Gianni al naar bank en bijna politie gebeld had gevonden werd achter 1 van de 100 tiretjes van zijn draagtas en metdank aan dit koppel die ons met 500 cuc al uit de nood wou helpen) en nadat we onze auto op haalden bij Ernesto die voor 2 cuc snachts over geparkeerde autos waakt,, trots verteld hij dat hij de vorige nacht 14 autos onder zen hoede had,vertrekken we eindelijk richting Camaque.De weg  naar Camaque is omgeven door uitgestrekte rijstvelden en weilanden, we rijden door kleurrijke en bruisende stadjes , de weg is hobbelig door de vele putten in de weg en ook hier is paard en kar nog steeds het vervoermiddel van de bevolking!Onderweg stoppen we aan een ranchero en bestellen scampis , voor 3 cuc krijgen we ieder een halve kilo scampis en arros, iets wat we hier moeten leren is 1 gerecht voor 2 bestellen,,de porties zijn lekker maar overdreven veel!Meteen bij aankomt in de schitterende straatjes van het koloniale Camaque bemerken we het speciale stratenpatroon, kronkelige kleine steegjes , een netwerk dat op een doolhof lijkt, zo gemaakt  zodat de inwoners snel konden vluchten en de piraten zouden verdwalen! We hebben dan ook moeite onze casa te vinden, een jonge cubaan op de fiets rijd voor en voor 1 cuc loodst  hij ons vlotjes naar onze bestemming! Een mooi kleurrijk huisje met piepklein zwembadje! Net aangekomen breekt er een warmte onweer los en Eduardo de eigenaar prepareert met plezier een lekkere mojito, we maken nog een kleine wandeling en eten in een mooi 18de eeuws pand! Sanderendaags besluiten we voor de 1ste maal de stad te verkennen per bicitaxi, op 2 uurtjes hebben we alle mooie pleinen gezien, het Parque Agremonte waar 4 palmbomen 4 gesneuvelden van de batalla vertegenwoordigen,tevens unesco erfgoed, op de hoek is een leuk barretje, vroeger een wissel en goktentje,Plaza del Carmen een schitterend gerestaureerd plein van de kloosterkerk tot en met de aanliggende huisjes, het geheel gedecoreerd met verschillende bronzen beelden, de oude man met de krant die geposeerd heeft voor het beeld komt op ons af, gebogen en getogen in Camaque en de oudste inwoner hier heeft hij 2 maanden geposeerd om zijn beeld in brons te gieten en is zo wereldberoemd en onsterfelijk geworden, het tweede beeld beeld de liefde uit, het 3de keuvelende vrouwen en het 4de de waterdrager, , doordat Camaque vroeger een tekort aan water had zijn de grote lemen kruiken, tinajones genoemd , waar vroeger water in opgeslagen werd, hoe groter de kruik hoe rijker de eigenaar, onderdeel  van het straatbeeld, Plaza los trabajadores gedomineerd door het jezuietenklooster, en tot slot voor mij het mooiste plein, Plaza San Juan de Dios, dit plein straalt koloniale sfeer uit met onberispelijk verzorgde huizen, vele galerias del arte , we drinken lekkere gin tonic in “ La Campina de Toledo” , onze bicitaxi chauffeur gaat voor1 cuc voor ons in de lange rij staan om wifi kaartjes te kopen terwijl wij verpozen in de schaduw van de klokkentoren,, zo wordt er hier in cuba zaken gedaan!Ik raak aan de praat met een oude man van bijna 80, hij reist half Cuba af om medicijnen voor zijn zieke vrouw! Medicijnen die door de VS niet ingevoerd worden vanwege het embargo,vanacht heeft hij 5 u op de trein gezeten , weinig geslapen in de hoop hier geluk te hebben! Schrijnend! We blijven hoop hebben en blijven positief zegt hij! Als aandenken  aan ons gesprek en omdat ik Belgische ben, hij heeft als chemisch ingenieur 2 jaar in Brussel gewoond in de jaren 90,krijg ik een biljet van1 peso van “Che” dat binnenkort misschien uit de handel is, ook zegt hij waar hij woont in Santa Clara, altijd welkom als we die richting uitgaan! Wel, een goede vriendin zei me, ik ga niet graag naar die landen want wil niet met armoede geconfronteerd worden, mijn mening is dat velen nog veel van deze mensen lunnen leren, sommos pobres, pero rico en corazon , voor de Cubaan is eerlijkheid, een goed hart,onafhankelijkheid en trots niet met geld te koop! Zo ontmoeten we nog iemand die 12 jaar op Tenerife gewoond heeft, de druk van de europese mentaliteit niet aankan en zooo graag terug hier is, hij heeft een vervallen historisch pand en is op zen eentje gestart met renoveren met  de middelen die hij heeft , hij droomt om binnen een jaar een kamer te kunnen verhuren , trots toont hij ons zijn huis, een bouwwerf maar met bogen en hoge plafonds, mooie patio en tuin vol kruiden en fruit!Met wat verbeelding en veel tijd kan dit inderdaad een mooi pand worden, muziek word opgezet en hij wil dadelijk een cafecita , kopje koffie maken, trots toont hij dat hij “zelfs” een microgolf en koffiezet heeft! We bedanken echter en wensen hem veel geluk , de gastvrijheid is soms iets te overweldigend, en mijmerend gaan we verder! Onze oude man zien we in de verte lopen op weg naar de volgende apotheek! Wat een rijkdom hebben deze mensen in hun hart....